เว็บไซต์นี้ถูกสร้างจากระบบ 
วิดีโอแนะนำสินค้า
ไม่ต้องขอ..ให้เลย สูตรเร่งราก..
เทคนิค...บำรุงดอก เพิ่มผลผลิตแตงกวา
ลงทุนหลักร้อย ได้กำไรหลักหมื่น
BLOG
โรคเมล็ดด่างในข้าว
โรคเมล็ดด่าง (Dirty Panicle Disease) เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อหลายชนิด เช่น เชื้อรา Curvularia lunata, Cercospora oryzae, Bipolaris oryzae ,Fusarium semitectum, Trichoconis padwickii, Sarocladium oryzae ซึ่งเป็นเชื้อราที่สามารถพบในแปลงปลูก เข้าทำลายข้าวระยะต่างๆ ตั้งแต่ระยะก่อนออกรวง จนกระทั่งถึงระยะติดเมล็ด ซึ่งก่อให้เกิดความเสียหายต่อผลผลิตข้าวโดยเฉพาะในด้านคุณภาพ เช่นข้าวที่นำไปจำหน่ายจะมีปัญหาเรื่องของความสะอาด นอกจากนี้ถ้านำข้าวเหล่านี้มาทำพันธุ์ก็จะทำให้เกิดปัญหาเมล็ดเน่าหรือกล้าข้าวเป็นโรคได้ เป็นต้น พบมากในพื้นที่นาชลประทาน ภาคกลาง ภาคตะวันตก ภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคใต้
การแพร่ระบาดของโรค
เชื้อราสามารถแพร่กระจายไปกับลมฝน หรือติดไปกับเมล็ด ซึ่งการระบาดจะสัมพันธ์กับโรคของต้นข้าวในระยะก่อนออกรวง เช่น โรคใบจุดสีน้ำตาล โรคใบขีดสีน้ำตาล หรือโรคไหม้ เป็นต้น นอกจากนี้จะพบช่วงข้าวออกรวงในสภาพอากาศอุณหภูมิหนาวเย็น (ต่ำกว่า 20oC) ทำให้รวงข้าวยืดออกไม่สุด เมื่อสภาพอากาศมีอุณหภูมิสูงขึ้นจะทำให้ข้าวเป็นโรคเมล็ดด่าง
ลักษณะอาการ
ในระยะออกรวง พบแผลเป็นจุดสีน้ำตาลหรือดำที่เมล็ดบนรวงข้าว บางส่วนก็มีลายสีน้ำตาลดำ และบางพวกมีสีเทาปนชมพู ทั้งนี้เพราะมีเชื้อราหลายชนิดที่สามารถเข้าทำลายและทำให้เกิดอาการต่างกันไป การเข้าทำลายของเชื้อรามักจะเกิดในช่วงดอกข้าวเริ่มโผล่จากกาบหุ้มรวงจนถึงระยะเมล็ดข้าวเริ่มเป็นน้ำนม และอาการเมล็ดด่าง จะปรากฏเด่นชัดในระยะใกล้เก็บเกี่ยว
การป้องกันกำจัด
– ควรเฝ้าระวังการเกิดโรคถ้าปลูกข้าวพันธุ์ที่อ่อนแอต่อโรคนี้ เช่น สุพรรณบุรี 60 สุพรรณบุรี 90 พิษณุโลก 2 และข้าวเจ้าหอมคลองหลวง 1
– เมล็ดพันธุ์ที่ใช้ปลูกควรคัดเลือกจากแปลงที่ไม่เป็นโรค
– คลุกเมล็ดพันธุ์ด้วยสารป้องกันกำจัดเชื้อรา เช่น คาร์เบนดาซิม หรือแมนโคเซ็บในอัตรา 3 กรัม /เมล็ดพันธุ์ 1 กิโลกรัม
– ในระยะที่ข้าวตั้งท้องใกล้ออกรวงเมื่อพบอาการใบจุดสีน้ำตาลที่ใบธง ใบขีดสีน้ำตาล หรือโรคกาบใบเน่า ถ้ามีฝนตกชุก ควรทำการพ่นสารป้องกันเชื้อราแต่ต้น แนะนำให้ใช้
1.ทรีนไดฟ์ 150 – 200 ซีซี ต่อ น้ำ 200 ลิตร
2.เจอราจ 100 – 300 ซีซี ต่อ น้ำ 200 ลิตร
3.อาเค่น 300 – 400 ซีซี ต่อ น้ำ 200 ลิตร
4.คลอราส์ 100 – 300 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
5.คูซั่นไนซ์ เอ็ม 300 – 500 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
6.นิวเท็น เอ็ม-80 300 – 500 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
7.มาเฟอร์ 300 – 500 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
8.มาทาเนท 300 – 400 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
โรคเมล็ดด่าง (Dirty Panicle Disease) เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อหลายชนิด เช่น เชื้อรา Curvularia lunata, Cercospora oryzae, Bipolaris oryzae ,Fusarium semitectum, Trichoconis padwickii, Sarocladium oryzae ซึ่งเป็นเชื้อราที่สามารถพบในแปลงปลูก เข้าทำลายข้าวระยะต่างๆ ตั้งแต่ระยะก่อนออกรวง จนกระทั่งถึงระยะติดเมล็ด ซึ่งก่อให้เกิดความเสียหายต่อผลผลิตข้าวโดยเฉพาะในด้านคุณภาพ เช่นข้าวที่นำไปจำหน่ายจะมีปัญหาเรื่องของความสะอาด นอกจากนี้ถ้านำข้าวเหล่านี้มาทำพันธุ์ก็จะทำให้เกิดปัญหาเมล็ดเน่าหรือกล้าข้าวเป็นโรคได้ เป็นต้น พบมากในพื้นที่นาชลประทาน ภาคกลาง ภาคตะวันตก ภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคใต้
การแพร่ระบาดของโรค
เชื้อราสามารถแพร่กระจายไปกับลมฝน หรือติดไปกับเมล็ด ซึ่งการระบาดจะสัมพันธ์กับโรคของต้นข้าวในระยะก่อนออกรวง เช่น โรคใบจุดสีน้ำตาล โรคใบขีดสีน้ำตาล หรือโรคไหม้ เป็นต้น นอกจากนี้จะพบช่วงข้าวออกรวงในสภาพอากาศอุณหภูมิหนาวเย็น (ต่ำกว่า 20oC) ทำให้รวงข้าวยืดออกไม่สุด เมื่อสภาพอากาศมีอุณหภูมิสูงขึ้นจะทำให้ข้าวเป็นโรคเมล็ดด่าง
ลักษณะอาการ
ในระยะออกรวง พบแผลเป็นจุดสีน้ำตาลหรือดำที่เมล็ดบนรวงข้าว บางส่วนก็มีลายสีน้ำตาลดำ และบางพวกมีสีเทาปนชมพู ทั้งนี้เพราะมีเชื้อราหลายชนิดที่สามารถเข้าทำลายและทำให้เกิดอาการต่างกันไป การเข้าทำลายของเชื้อรามักจะเกิดในช่วงดอกข้าวเริ่มโผล่จากกาบหุ้มรวงจนถึงระยะเมล็ดข้าวเริ่มเป็นน้ำนม และอาการเมล็ดด่าง จะปรากฏเด่นชัดในระยะใกล้เก็บเกี่ยว
การป้องกันกำจัด
– ควรเฝ้าระวังการเกิดโรคถ้าปลูกข้าวพันธุ์ที่อ่อนแอต่อโรคนี้ เช่น สุพรรณบุรี 60 สุพรรณบุรี 90 พิษณุโลก 2 และข้าวเจ้าหอมคลองหลวง 1
– เมล็ดพันธุ์ที่ใช้ปลูกควรคัดเลือกจากแปลงที่ไม่เป็นโรค
– คลุกเมล็ดพันธุ์ด้วยสารป้องกันกำจัดเชื้อรา เช่น คาร์เบนดาซิม หรือแมนโคเซ็บในอัตรา 3 กรัม /เมล็ดพันธุ์ 1 กิโลกรัม
– ในระยะที่ข้าวตั้งท้องใกล้ออกรวงเมื่อพบอาการใบจุดสีน้ำตาลที่ใบธง ใบขีดสีน้ำตาล หรือโรคกาบใบเน่า ถ้ามีฝนตกชุก ควรทำการพ่นสารป้องกันเชื้อราแต่ต้น แนะนำให้ใช้
1.ทรีนไดฟ์ 150 – 200 ซีซี ต่อ น้ำ 200 ลิตร
2.เจอราจ 100 – 300 ซีซี ต่อ น้ำ 200 ลิตร
3.อาเค่น 300 – 400 ซีซี ต่อ น้ำ 200 ลิตร
4.คลอราส์ 100 – 300 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
5.คูซั่นไนซ์ เอ็ม 300 – 500 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
6.นิวเท็น เอ็ม-80 300 – 500 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
7.มาเฟอร์ 300 – 500 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
8.มาทาเนท 300 – 400 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
ล็อคดาวน์ เพลี้ยแป้ง
เพลี้ยแป้งมีลำตัวเป็นข้อ ปล้อง รูปร่างกลมหรือยาวรี ส่วนหัวและขาอยู่ใต้ลำตัว มี 6 ขา ไม่มีปีก มีขนาดเล็ก อ่อนนุ่ม มีไขแป้งปกคลุมลำตัว มีเส้นแป้งอยู่รอบลำตัว เป็นแมลงปากดูด ลำตัว
ลักษณะการทำลายของเพลี้ยแป้ง คือ การดูดน้ำเลี้ยง โดยใช้ส่วนของปากที่เป็นท่อยาว ดูดกินน้ำเลี้ยงจากส่วนยอด ใบ ตา และลำต้น ของพืชผลผลิตลดลง หากการระบาดรุนแรงยอดจะแห้งตาย
กำจัดเพลี้ยแป้งให้อยู่หมัด ด้วย
แอ็กมิดา 50 กรัม ต่อน้ำ 200 ลิตร
แดนท๊อช 50 กรัม ต่อน้ำ 200 ลิตร
เชอร์ออยล์ 300 ซีซี ต่อน้ำ 200 ลิตร
ฉีดพ่นสลับกัน เมื่อพบการระบาดของเพลี้ยแป้ง
เพลี้ยแป้งมีลำตัวเป็นข้อ ปล้อง รูปร่างกลมหรือยาวรี ส่วนหัวและขาอยู่ใต้ลำตัว มี 6 ขา ไม่มีปีก มีขนาดเล็ก อ่อนนุ่ม มีไขแป้งปกคลุมลำตัว มีเส้นแป้งอยู่รอบลำตัว เป็นแมลงปากดูด ลำตัว
ลักษณะการทำลายของเพลี้ยแป้ง คือ การดูดน้ำเลี้ยง โดยใช้ส่วนของปากที่เป็นท่อยาว ดูดกินน้ำเลี้ยงจากส่วนยอด ใบ ตา และลำต้น ของพืชผลผลิตลดลง หากการระบาดรุนแรงยอดจะแห้งตาย
กำจัดเพลี้ยแป้งให้อยู่หมัด ด้วย
แอ็กมิดา 50 กรัม ต่อน้ำ 200 ลิตร
แดนท๊อช 50 กรัม ต่อน้ำ 200 ลิตร
เชอร์ออยล์ 300 ซีซี ต่อน้ำ 200 ลิตร
ฉีดพ่นสลับกัน เมื่อพบการระบาดของเพลี้ยแป้ง
#มันขาดธาตุ มันใบเหลือง ไม่ใช่ปัญหา
มันสำปะหลัง ขาดธาตุ ใบเหลือง
สาเหตุเกิดจากการขาดธาตุเหล็กแสดงอาหารที่ใบอ่อนหรือใบบนมักเกิดกับมันสำปะหลังที่ปลูกในดินด่าง ดินทราย ดินหิน
ดินกรวด ดินลูกรัง
อาการอาจรุนแรงเมื่อฝนทิ้งช่วง ลักษณะอาการ ใบจะมีสีเหลือง หรือซีดอย่างสม่ำเสมอ ขณะที่เส้นใบยังเขียว ถ้าอาการรุนแรง เส้นใบจะซีดด้วย
มีอาการใบไหม้จากขอบใบเข้ามาเส้นกลางใบ เริ่มไหม้ จากใบล่างขึ้นมาใบบน
แนะนำใช้
1.บีสต์ 1 L 1 ขวด
2. มีสทีค 50 g. 2 ซอง
อัตราและวิธีการใช้
1.บีสต์ 200 – 400 ซีซี ต่อน้ำ 200 ลิตร
2.มีสทีค 50 กรัม(1 ซอง) ต่อน้ำ 200 ลิตร
พ่นให้เป็นละอองเล็ก ๆ พอเปียกทั่วใบและทุก ๆ ส่วนของพืชทุก ๆ 7-10 วัน
มันสำปะหลัง ขาดธาตุ ใบเหลือง
สาเหตุเกิดจากการขาดธาตุเหล็กแสดงอาหารที่ใบอ่อนหรือใบบนมักเกิดกับมันสำปะหลังที่ปลูกในดินด่าง ดินทราย ดินหิน
ดินกรวด ดินลูกรัง
อาการอาจรุนแรงเมื่อฝนทิ้งช่วง ลักษณะอาการ ใบจะมีสีเหลือง หรือซีดอย่างสม่ำเสมอ ขณะที่เส้นใบยังเขียว ถ้าอาการรุนแรง เส้นใบจะซีดด้วย
มีอาการใบไหม้จากขอบใบเข้ามาเส้นกลางใบ เริ่มไหม้ จากใบล่างขึ้นมาใบบน
แนะนำใช้
1.บีสต์ 1 L 1 ขวด
2. มีสทีค 50 g. 2 ซอง
อัตราและวิธีการใช้
1.บีสต์ 200 – 400 ซีซี ต่อน้ำ 200 ลิตร
2.มีสทีค 50 กรัม(1 ซอง) ต่อน้ำ 200 ลิตร
พ่นให้เป็นละอองเล็ก ๆ พอเปียกทั่วใบและทุก ๆ ส่วนของพืชทุก ๆ 7-10 วัน
โรคราน้ำค้าง ในพืชตระกูลแตง
โรคราน้ำค้างแตง (Downy Midew) Pseudoperonospora cubensis (Berk. & Curt.) Rost.
เกิดจากการเข้าทําลายของเชื้อรา Pseudoperonospora cubensis สามารถเข้า ทําลายได้เฉพาะในพืชวงศ์แตงอาการจะเกิดเป็นปื้นเหลืองบนใบ ด้านหลังของใบอาจมองเห็นกลุ่มของเส้นใย หรือมองไม่เห็นด้วยตา จากนั้นปื้นสีเหลืองจะเปลี่ยนเป็นสีน้ําตาล โดยเริ่มเปลี่ยนจากกลางแผลออกไป โรครา น้ําค้างมักจะเกิดขึ้นในเขตอบอุ่นและเขตร้อนชื้นที่มีปริมาณน้ําฝนและน้ําค้างพอเพียงกับระยะเวลาที่จะ ก่อให้เกิดการระบาดของโรคขึ้นได้ สภาพอากาศเหมาะต่อการเจริญของเชื้อคือ อุณหภูมิ 16-22 องศา เซลเซียส และความชื้นสูง จะทําให้มีการระบาดของโรคอย่างรวดเร็วทําให้ ใบของแตงแห้งและทําให้ต้นตาย ถ้าหากควบคุมโรคได้ไม่ดี จะก่อให้เกิดความเสียหายรุนแรงทั้งในสภาพการปลูกในแปลงเปิด ในโรงเรือน และ ในสภาพการปลูกแบบอื่นๆ
ลักษณะอาการของโรค
- โดยตอนต้นจะพบจุดสีน้ําตาลหรือเหลือง จุดเล็กๆ และค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้นเป็นปื้นสีเหลือง
- ส่วนใหญ่จะพบที่ใบล่าง หรือใบแก่ หรือโคนเถา
- ในเช้ามืดจะเห็นเส้นใยเชื้อราสีออกขาวๆ ที่หลังใบ
- ขอบใบจะม้วนและร่วง
- ปื้นสีเหลืองนั้นต่อไปจะเปลี่ยนเป็นสีน้ําตาล โดยเริ่มเปลี่ยนจากกลางแผลออกไป
- ในเมลอน แคนตาลูปและแตงโม จะทําให้ความหวานลดลง
ในช่วงที่มีอากาศชื้นให้หมั่นพลิกดูด้านท้องใบจะมีขุยของราสีขาวหม่นคล้ายผงแป้ง และจะระบาดรุนแรงและ รวดเร็วเมื่อแตงอยู่ในระยะกําลังให้ผล ทําให้เถาแตงตายไปก่อนที่จะเก็บเกี่ยว ควรหาทางป้องกันก่อนที่จะ ลุกลาม การแพร่ระบาด สิ่งแวดล้อมที่ช่วยส่งเสริมการเกิดและความรุนแรงของโรคก็เช่นเดียวกับราน้ําค้างทั่วๆ ไป คือ ชอบอุณหภูมิที่ ค่อนข้างเย็นและความชื้นสูงในการเกิด และการเข้าทําลายพืช โรคราน้ําค้างของแตงจะเจริญเติบโตระบาดได้ดี ในช่วงของอุณหภูมิระหว่าง 16-27 องศาเซลเซียส แต่จะดีที่สุดที่ 20 องศาเซลเซียสส่วนความชื้นนั้นต้องสูง เกินกว่า 86% ขึ้นไป
การป้องกันก้าจัดโรคราน้ำค้าง
1. ขจัดทําลายวัชพืชพวกแตงต่างๆ และต้นที่งอก หรือหลงเหลือจากการเก็บเกี่ยวให้หมดจากบริเวณหรือแปลง ปลูก
2. วิธีป้องกันโรคที่ดีที่สุดคือเลือกปลูกพันธุ์ที่มีความต้านทานต่อโรค
3. เมื่อปรากฏมีโรคเกิดขึ้นในแปลงปลูกให้รีบป้องกันการระบาดเพื่อรักษาต้นที่ยังดีอยู่โดยการใช้สารเคมี
- คูซั่นไนซ์ เอ็ม 300 – 500 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- นิวเท็น เอ็ม-80 300 – 500 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- มาเฟอร์ 300 – 500 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- ฟังกูราน 200 – 300 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- นอร์ด็อกซ์ 100 – 150 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- บลูชิลด์ 400 – 500 ซีซี ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- มาทาเนท 300 – 400 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- โครเซท พลัส 300 – 400 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- โฟลิอาร์ฟอส 500 ซีซี ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- เมทาแลกซิล 300 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- ไดโฟแทน 200 กรัม ต่อน้ำ 200 ลิตร
- เคอร์เซท 300 – 400 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- โบคุ่ม 200 – 400 ซีซี ต่อน้ำ 200 ลิตร
- ฟอรัม 200 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
โรคราน้ำค้างแตง (Downy Midew) Pseudoperonospora cubensis (Berk. & Curt.) Rost.
เกิดจากการเข้าทําลายของเชื้อรา Pseudoperonospora cubensis สามารถเข้า ทําลายได้เฉพาะในพืชวงศ์แตงอาการจะเกิดเป็นปื้นเหลืองบนใบ ด้านหลังของใบอาจมองเห็นกลุ่มของเส้นใย หรือมองไม่เห็นด้วยตา จากนั้นปื้นสีเหลืองจะเปลี่ยนเป็นสีน้ําตาล โดยเริ่มเปลี่ยนจากกลางแผลออกไป โรครา น้ําค้างมักจะเกิดขึ้นในเขตอบอุ่นและเขตร้อนชื้นที่มีปริมาณน้ําฝนและน้ําค้างพอเพียงกับระยะเวลาที่จะ ก่อให้เกิดการระบาดของโรคขึ้นได้ สภาพอากาศเหมาะต่อการเจริญของเชื้อคือ อุณหภูมิ 16-22 องศา เซลเซียส และความชื้นสูง จะทําให้มีการระบาดของโรคอย่างรวดเร็วทําให้ ใบของแตงแห้งและทําให้ต้นตาย ถ้าหากควบคุมโรคได้ไม่ดี จะก่อให้เกิดความเสียหายรุนแรงทั้งในสภาพการปลูกในแปลงเปิด ในโรงเรือน และ ในสภาพการปลูกแบบอื่นๆ
ลักษณะอาการของโรค
- โดยตอนต้นจะพบจุดสีน้ําตาลหรือเหลือง จุดเล็กๆ และค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้นเป็นปื้นสีเหลือง
- ส่วนใหญ่จะพบที่ใบล่าง หรือใบแก่ หรือโคนเถา
- ในเช้ามืดจะเห็นเส้นใยเชื้อราสีออกขาวๆ ที่หลังใบ
- ขอบใบจะม้วนและร่วง
- ปื้นสีเหลืองนั้นต่อไปจะเปลี่ยนเป็นสีน้ําตาล โดยเริ่มเปลี่ยนจากกลางแผลออกไป
- ในเมลอน แคนตาลูปและแตงโม จะทําให้ความหวานลดลง
ในช่วงที่มีอากาศชื้นให้หมั่นพลิกดูด้านท้องใบจะมีขุยของราสีขาวหม่นคล้ายผงแป้ง และจะระบาดรุนแรงและ รวดเร็วเมื่อแตงอยู่ในระยะกําลังให้ผล ทําให้เถาแตงตายไปก่อนที่จะเก็บเกี่ยว ควรหาทางป้องกันก่อนที่จะ ลุกลาม การแพร่ระบาด สิ่งแวดล้อมที่ช่วยส่งเสริมการเกิดและความรุนแรงของโรคก็เช่นเดียวกับราน้ําค้างทั่วๆ ไป คือ ชอบอุณหภูมิที่ ค่อนข้างเย็นและความชื้นสูงในการเกิด และการเข้าทําลายพืช โรคราน้ําค้างของแตงจะเจริญเติบโตระบาดได้ดี ในช่วงของอุณหภูมิระหว่าง 16-27 องศาเซลเซียส แต่จะดีที่สุดที่ 20 องศาเซลเซียสส่วนความชื้นนั้นต้องสูง เกินกว่า 86% ขึ้นไป
การป้องกันก้าจัดโรคราน้ำค้าง
1. ขจัดทําลายวัชพืชพวกแตงต่างๆ และต้นที่งอก หรือหลงเหลือจากการเก็บเกี่ยวให้หมดจากบริเวณหรือแปลง ปลูก
2. วิธีป้องกันโรคที่ดีที่สุดคือเลือกปลูกพันธุ์ที่มีความต้านทานต่อโรค
3. เมื่อปรากฏมีโรคเกิดขึ้นในแปลงปลูกให้รีบป้องกันการระบาดเพื่อรักษาต้นที่ยังดีอยู่โดยการใช้สารเคมี
- คูซั่นไนซ์ เอ็ม 300 – 500 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- นิวเท็น เอ็ม-80 300 – 500 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- มาเฟอร์ 300 – 500 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- ฟังกูราน 200 – 300 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- นอร์ด็อกซ์ 100 – 150 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- บลูชิลด์ 400 – 500 ซีซี ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- มาทาเนท 300 – 400 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- โครเซท พลัส 300 – 400 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- โฟลิอาร์ฟอส 500 ซีซี ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- เมทาแลกซิล 300 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- ไดโฟแทน 200 กรัม ต่อน้ำ 200 ลิตร
- เคอร์เซท 300 – 400 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
- โบคุ่ม 200 – 400 ซีซี ต่อน้ำ 200 ลิตร
- ฟอรัม 200 กรัม ต่อ น้ำ 200 ลิตร
บริษัท สุริยะการเกษตร จำกัด มีความยินดีให้บริการลูกค้าทุกท่าน สามารถติดต่อเราได้ตามช่องทางด้านล่างนี้
บริษัท สุริยการเกษตร จำกัด
เลขที่ 155 หมู่ 1 ตำบลสุขสำราญ
อำเภอตากฟ้า จังหวัดนครสวรรค์ 60190
Call Center
โทร 098-2684044
Powered by
MakeWebEasy.com